Streszczenie: Zasadniczym celem książki jest É po pierwsze - odpowiedź na pytanie: prawda i określenia takie jak, äprawdziwyö, äprawdziweö to postmetafizyczne pozostałości słownika potocznego - czy elementy nieideologicznych struktur pojęciowo-inferencyjnych, których stosowanie w codziennym życiu wyraża obiektywną konieczność myślową (zatem nie jest nakazem opresywnych systemów ideologicznych)? Po drugie: czy współczesna młodzież rozstaje się z tradycyjnymi przyporządkowaniami działań i sytuacji społecznych do znaczeń moralnych É czy więc dzisiejsza młodzież, jako pokolenie Nietzschego (äPokolenie Nicö), modernizuje dawną moralność poprzez rezygnowanie z moralnego urefleksyjniania działań angażujących refleksję moralną jeszcze ich rodziców i dziadków? Te dwa pytania É pierwsze z zakresu filozoficznej, czy też quasi-filozoficznej refleksji nad prawdą É drugie É z dziedziny edukacji moralnej i socjologii moralności É inspiruje krytyczną analizę wybranych twierdzeń, presupozycji, postulatów änurtów poststrukturalnychö w naukach społecznych (analizy dyskursu w socjologii i Gender Studies). Zdaniem bowiem tych orientacji, po pierwsze, każdy komunikat językowy wyraża znaczenia ideologiczne, po drugie, rozmycie tradycyjnych zakwalifikowań działań do dziedziny moralnej zmiękcza struktury ideologiczno-pojęciowe opresyjnej metafizyki. Ta książka jest próbą zrehabilitowania myślenia (post)esencjalnego. Jest É w oparciu o analizę socjologiczną i pedagogiczną É próbą pokazania, że zarówno ludzie w swoim myśleniu potocznym, jak i oficjalne instytucje państwa - w języku prawno-administracyjnym - pokazują, że myślenie korzystające z pojęć esencjalnych jest funkcjonalne wobec struktur działaniowych oraz, że odwrotnie struktury działaniowe mogą być bez kontrowersji społecznych odzwierciedlane w pojęciach esencjalnych.